صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۴۷۲
از کدامین باغ سوزد عاشق شیدای تو؟ سعدی : غزلیات
غزل ۶۱۶
نگویم آب و گل است آن وجود روحانی غزالی : رکن چهارم - رکن منجیات
بخش ۴۲ - اصل چهارم
بدان که مدار راه دین بر چهار اصل است که در عنوان مسلمانی گفته ایم. نفس تو و حق تعالی و دنیا و آخرت از چهار دو جستن است و دو جستن از نفس خود برای جستن حق تعالی و جستن از دنیا برای جستن آخرت. پس تراز وی از نفس خود به حق تعالی می باید آورد و روی از دنیا به آخرت می باید آورد و صبر و خوف و توبه همه مقامات این است. و دوستی دنیا از مهلکات است چنان که علاج آن گفته ایم و دشمنی وی و بریدن از وی از منجیات است و اکنون شرح این خواهیم گفت. و عبارت از این فقر است و زهد. پس باید که اول فضیلت وی و حقیقت وی بشناسی. مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۵۵
از آن مقام که نبود گشاد زود گذر امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۱۰
تا دل ز توام به غم نشسته مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۱
آن خواجه را از نیمشب، بیماریی پیدا شدهست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۹
عشق جز دولت و عنایت نیست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۵۹
بر آن سرم که بشویم ز دیده نقش سواد فصیحی هروی : رباعیات
شمارهٔ ۵۵
داغ تو به آفتاب تب نفروشد سعدی : غزلیات
غزل ۶۱۵
ندانمت به حقیقت که در جهان به که مانی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۵۵
هر که رو زین خلق ناهموار در دیوار کرد عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۶
هر که در بادیهٔ عشق تو سرگردان شد محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۱
تا شده ای گل به تو اغیار یار خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۱۷۰ - در مذمت مغرضان و حسودان
کژ خاطران که عین خطا شد صوابشان صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۹۸۳
کرسی دارست اوج اعتبار این جهان هاتف اصفهانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۳
این ریخته خون من و صد همچو منی امیرعلیشیر نوایی : رباعیات
شمارهٔ ۲۰
در عاشقی آن کس که مجرد باشد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۶۹۷
ربوده خواب مرا حسن بی مثال دگر صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۵۰
چینی که طراز جبهه یارست سعدی : غزلیات
غزل ۶۱۴
کبر یک سو نه اگر شاهد درویشانی
غزل شمارهٔ ۶۴۷۲
از کدامین باغ سوزد عاشق شیدای تو؟ سعدی : غزلیات
غزل ۶۱۶
نگویم آب و گل است آن وجود روحانی غزالی : رکن چهارم - رکن منجیات
بخش ۴۲ - اصل چهارم
بدان که مدار راه دین بر چهار اصل است که در عنوان مسلمانی گفته ایم. نفس تو و حق تعالی و دنیا و آخرت از چهار دو جستن است و دو جستن از نفس خود برای جستن حق تعالی و جستن از دنیا برای جستن آخرت. پس تراز وی از نفس خود به حق تعالی می باید آورد و روی از دنیا به آخرت می باید آورد و صبر و خوف و توبه همه مقامات این است. و دوستی دنیا از مهلکات است چنان که علاج آن گفته ایم و دشمنی وی و بریدن از وی از منجیات است و اکنون شرح این خواهیم گفت. و عبارت از این فقر است و زهد. پس باید که اول فضیلت وی و حقیقت وی بشناسی. مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۵۵
از آن مقام که نبود گشاد زود گذر امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۱۰
تا دل ز توام به غم نشسته مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۱
آن خواجه را از نیمشب، بیماریی پیدا شدهست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۹
عشق جز دولت و عنایت نیست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۵۹
بر آن سرم که بشویم ز دیده نقش سواد فصیحی هروی : رباعیات
شمارهٔ ۵۵
داغ تو به آفتاب تب نفروشد سعدی : غزلیات
غزل ۶۱۵
ندانمت به حقیقت که در جهان به که مانی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۵۵
هر که رو زین خلق ناهموار در دیوار کرد عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۶
هر که در بادیهٔ عشق تو سرگردان شد محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۱
تا شده ای گل به تو اغیار یار خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۱۷۰ - در مذمت مغرضان و حسودان
کژ خاطران که عین خطا شد صوابشان صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۹۸۳
کرسی دارست اوج اعتبار این جهان هاتف اصفهانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۳
این ریخته خون من و صد همچو منی امیرعلیشیر نوایی : رباعیات
شمارهٔ ۲۰
در عاشقی آن کس که مجرد باشد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۶۹۷
ربوده خواب مرا حسن بی مثال دگر صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۵۰
چینی که طراز جبهه یارست سعدی : غزلیات
غزل ۶۱۴
کبر یک سو نه اگر شاهد درویشانی
