شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۴
در کوی خرابات بسی کوشیدیم
امیرخسرو دهلوی : مثنویات
شمارهٔ ۲ - مگر آرزوی دیدن ما در و دوستان و خویشان او را باز به دهلی آورد:
من ز پی شرم خداوند خویش
محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۱۱۶ - در ماده تاریخ گوید
شیخ حیدر کز کمال اعتقاد
جامی : دفتر اول
بخش ۸۲ - حکایت نحوی و عامی و صوفی که هر کدام از الفاظ و عباراتی که میان ایشان گذشت مناسب فهم و حال خویش معنی دیگر خواستند
نحویی گفت در حضور عوام
امام خمینی : غزلیات
محرم اسرار
هیچ دانی که منِ زار گرفتار توام
شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۱ - سیه چشمان شیرازی
دل و جانی که دربردم من از ترکان قفقازی
سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۹۰
حق جل و علا می‌بیند و می‌پوشد و همسایه نمی‌بیند و می‌خروشد
مهدی اخوان ثالث : در حیاط کوچک پاییز، در زندان
درین همسایه ۱
شب، امشب نیز
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۵۷
بر خیره غرور خویش پیوست مده
انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۰
دردا و دریغا که دل از دست بدادم
رودکی : ابیات به جا مانده از کلیله و دمنه و سندبادنامه
بخش ۴۵
زن چو این بشنیده شد خاموش بود
سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۱۶
شمعی که چو پروانه بود نزد تو کس
خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۸
برافکن سایبان ظلمت از نور
عطار نیشابوری : باب هشتم: در تحریض نمودن به فنا و گم بودن در بقا
شمارهٔ ۲۲
اول باری پشت به آفاق آور
سنایی غزنوی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۹ - در توحید
آراست جهاندار دگرباره جهان را
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۰۵
شاهان جهان باشند از جان چو گدای تو
جامی : دفتر اول
بخش ۳ - در بیان آنکه حقیقت حضرت حق سبحانه و تعالی هستی ساذج است و وجود مطلق
دوربینان بارگاه الست
انوری : مقطعات
شمارهٔ ۴۱۹ - طلب قبا از مخدوم کند
شهاب دولت و دین ای کسی که هست مدام
عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۳۹
دوش وقت صبح چون دل داده‌ای
عسجدی : اشعار باقیمانده
شمارهٔ ۳۰ - رباعی
هرگاه که آن پهن سرون می گذرد