ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۹۰
ای زلف دلبر من دلبند و دلگسلی غروی اصفهانی : مدایح و مراثی سید الانبیاء محمد المصطفی صلی الله علیه و آله و سلم
شمارهٔ ۴ - فی رثاء سید المرسلین صلی الله علیه و آله و سلم
ماتم جهانسوز خاتم النبیین است غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۵
عرض خود برد که رسوایی ما خیزد ازو نسیمی : رباعیات
شمارهٔ ۶۲
در قبضه فضل حق امانت بودیم آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۷۷۶
این می که داد کز او سر بی خمار دارم عنصری بلخی : قطعات و ابیات پراکندهٔ قصاید
شمارهٔ ۱۴۱
فغان از آن دو سیه زلف و غمزگان که همی اوحدالدین کرمانی : الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
شمارهٔ ۱۰۸
چندین گفتم دلا که از خود برخیز امیر معزی : غزلیات
شمارهٔ ۳
موی چون غالیه و روی چو دیباست تو را کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۸۵
امشب که نگارم از برای مستی کسایی مروزی : دیوان اشعار
مردم و زمانه
نانوردیم و خوار و این نه شگفت خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۲۱۹ - در مرثیهٔ وحید الدین شروانی
جان سگ دارم به سختی ورنه سگ‌جان بودمی فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۴۱
ای بهار جان و ای جان بهار مجیرالدین بیلقانی : قطعات
شمارهٔ ۶۳
دین پناها! دم جانبخش ترا کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۱۴۹
زین بیش گرم چه رای خاموشی نیست خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۲۳۸
غصهٔ دل گفت خاقانی که از ابناء جنس حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۶۸۵
که را کشتند دی چشمانِ مستش عبدالقادر گیلانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸ - بلای ناگهان
دل ناشاد من شاید که روزی شادمان گردد فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۰
چو تو در بر من آئی اثری ز من نماند ادیب صابر : مقطعات
شمارهٔ ۱۰۷
با موی سیه دلم قوی بود نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۸
یار ما صاحب حسن است جفا چون نکند