بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۳
نیست با حسنت مجال‌گفتگو آیینه را نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۰
در خرابات عشق وقت سحر بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۲
با بد ونیک است یک رنگ هوس آیینه را بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۱
ساختم قانع دل از عافیت بیگانه را بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۰
کردم رقم به‌کلک نفس مد ناله را مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۰۹
ای دل بی‌بهره از بهرام ترس اسیر شهرستانی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۲۲
چون گل آشفته و چون شعله سوار آمده است مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹
آه که آن صدر سرا، می‌ندهد بار مرا نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۱
دوش باز آمد به برج آن طالع ماهم دگر نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۲
ای با دلم عشق تو را هر لحظه بازاری دگر مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۹
گر تو عودی سوی این مجمر بیا اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۱۵
که گفته سنگ دلت کفه محبت باد سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۵۱
دوستی را که به عمری فراچنگ آرند نشاید که به یک دم بیازارند. انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۴
ای دل چه کنی به عشوه خود را خرسند نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۳
ای گل روی تو را حسن و بهایی دگر ساختار و قالب‌های شعری : قالب های شعر کهن فارسی
مثنوی
شعری است كه هر بیت آن قافیه مستقل دارد. این قالب خاص ایرانیان است و از آغاز شعر فارسی تا امروز مورد توجه شاعران بوده است. درون مایه و محتوای آن حماسی، اخلاقی، عاشقانه، عارفانه و تاریخی است. نمونه مثنوی حماسی مثل شاهنامه، عاشقانه مثل لیلی و مجنون، عارفانه مثل مثنوی معنوی و اخلاقی مثل بوستان سعدی است. شكل آرایش مثنوی ---------* -----------* اِ لیـــار (جبار محمدی ) : رباعیات و دوبیتی‌ها
شماره ۶۳
نوازد موج را بادی اگر پشتِ کمر اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۷۵
دست اگر داری بغیر از دامن صحرا مگیر نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۴
رق منشور است انسان، رق نگر بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۹
از سپند مایه می‌یابد سراغ ناله را
غزل شمارهٔ ۱۶۳
نیست با حسنت مجال‌گفتگو آیینه را نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۰
در خرابات عشق وقت سحر بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۲
با بد ونیک است یک رنگ هوس آیینه را بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۱
ساختم قانع دل از عافیت بیگانه را بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۰
کردم رقم به‌کلک نفس مد ناله را مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۰۹
ای دل بی‌بهره از بهرام ترس اسیر شهرستانی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۲۲
چون گل آشفته و چون شعله سوار آمده است مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹
آه که آن صدر سرا، می‌ندهد بار مرا نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۱
دوش باز آمد به برج آن طالع ماهم دگر نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۲
ای با دلم عشق تو را هر لحظه بازاری دگر مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۹
گر تو عودی سوی این مجمر بیا اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۱۵
که گفته سنگ دلت کفه محبت باد سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۵۱
دوستی را که به عمری فراچنگ آرند نشاید که به یک دم بیازارند. انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۴
ای دل چه کنی به عشوه خود را خرسند نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۳
ای گل روی تو را حسن و بهایی دگر ساختار و قالب‌های شعری : قالب های شعر کهن فارسی
مثنوی
شعری است كه هر بیت آن قافیه مستقل دارد. این قالب خاص ایرانیان است و از آغاز شعر فارسی تا امروز مورد توجه شاعران بوده است. درون مایه و محتوای آن حماسی، اخلاقی، عاشقانه، عارفانه و تاریخی است. نمونه مثنوی حماسی مثل شاهنامه، عاشقانه مثل لیلی و مجنون، عارفانه مثل مثنوی معنوی و اخلاقی مثل بوستان سعدی است. شكل آرایش مثنوی ---------* -----------* اِ لیـــار (جبار محمدی ) : رباعیات و دوبیتی‌ها
شماره ۶۳
نوازد موج را بادی اگر پشتِ کمر اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۷۵
دست اگر داری بغیر از دامن صحرا مگیر نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۴
رق منشور است انسان، رق نگر بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۹
از سپند مایه می‌یابد سراغ ناله را
