عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۴۸۷
هر چند بی غمانه به مسکن فتاده ایم صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۰
وه که نگذاری به جای خویشتن بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۳۵
بندگی با معرفت خاص حضور آدمی‌ست صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۹
بست زاهد از ردای خویشتن سیف فرغانی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
غزل شمارهٔ ۹۲
مرغ دلم صید کرد غمزهٔ چون تیر او جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۳۳
ای ما جهان و جان را بر باد عشق داده صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۸
دردمندیم و دوای خویشتن جامی : سبحة‌الابرار
بخش ۶۹ - مناجات در اظهار شوق و حیرت و طلب ترقی به مقام غیرت
ای سراسیمه شوق تو فلک صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۷
از آن طره ی مشکفام جانان وحدت کرمانشاهی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شماره 1
به صدق گفته‌ام هر دل گواه است صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۶
به زندان بلا آونگ هجران بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۹۷
شوق تا محمل به دوش طبع وحشت‌ساز ماند مولوی : دفتر سوم
بخش ۱۴۸ - قصهٔ فریاد رسیدن رسول علیه السلام کاروان عرب را کی از تشنگی و بی‌آبی در مانده بودند و دل بر مرگ نهاده شتران و خلق زبان برون انداخته
اندر آن وادی گروهی از عرب صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۵
شب و روز از غمت در باغ و زندان کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۲۶ - وله ایضاً
زمزدقانی باور کنم اگر گوید صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۴
غمت گرفت فضای دلم چنان که در آن صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۲
بیا بنگر سرشک اشکباران صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۱
به جز خار جفا زین گل عذاران آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۶۸
ساقی آن باده درافکند به پیمانه ی ما صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۰
الهی خاطرم فارغ ز قید ماسوا گردان