ادیب الممالک : غزلیات 
شمارهٔ ۹۱ - در جشن سال دوم مجلس شورای ملی ۱۳۲۵
مهناباد این جشن معظم بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۱۲
اگر به افواج عزم شاهان سواد روم و فرنگ گیرد سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۹۲
روز و شبم اگر به حضوری چه فایده صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۵۷
ترا تا ساقی مجلس رقیب است ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۷۸ - حکیم دانا میرزا ابوالحسن جاوه فرماید:
ملک درویشی نه پنداری که بی لشکر گرفتم نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۴۶
مطلع نور تجلی آفتاب روی اوست فرخی یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۰
زان طره به پای دل، تا سلسله ها دارم ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۵۲
هزار و سیصد و سی و سه سال کرده گذر جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۴۳۳
کمند انداز شوخی همچو آن گیسو نمی باشد سعدی : غزلیات
غزل ۵۸۶
به پایان آمد این دفتر حکایت همچنان باقی ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۵۰
جواب نامه ام از نزد دوست دیر آمد یغمای جندقی : بخش دوم
شمارهٔ ۵۷ - به پیشخدمت نواب سیف الله میرزا نگارش رفته
قربان پاک وجودت گردم، دستخط مبارک روان را رامش افزود و فرسوده قالب را تاب و توان داده، اگرچه فرمایشات حضرت درباره شیخ و ترسا تمام صدق و صواب است و مساله بی جواب، ولی ترسا نمود و ربود، تا این رخ نیفروخت آن قرآن نسوخت. تا این زنار زلف فرو نریخت آن رشته سبحه نگسیخت. تا آن طره طرار نشکست، این حلقه زنار نبست، تا آن ساقی مدام نگشت، این حریف باده و جام نشد. تا آن مشرب آشنائی نگزید، این مذهب ترسائی نگرفت، تا آن را آهوی چشم رام نشد، این چوپان دد و دام نیامد. تا آن منصب کفر ارزانی نداشت، این از کیش مسلمانی نگذشت، تا آن چنبر مشکین چلیپا نکرد، این مقیم کلیسا نگردید. تا آن درس عشق تعلیم نفرمود این زیر آب دین نکشید. ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۳۴
وزرا پاسبان پادشهند امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۶
ز من نازک میانی دور مانده ست فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۰
از دل سخت تو کز سنگ سیه سختتر است صامت بروجردی : مختصری از اشعار افصح الشعراء (میرزا حاجب بروجردی)
شمارهٔ ۲ - در تنبیه و گریز به مصیبت حضرت علی اصغر
تا توانی ای دل از وضع جهان بنما کنار ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۱۱
لسان را سحر در طی لسانست امام خمینی : غزلیات
دریای عشق
افسانه جهان، دل دیوانه من است ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۶۱
هر چند بود کعبه اسلام کنون نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۳
کسی که تشنه وصل است با کوثر نمی سازد
        شمارهٔ ۹۱ - در جشن سال دوم مجلس شورای ملی ۱۳۲۵
مهناباد این جشن معظم بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۱۲
اگر به افواج عزم شاهان سواد روم و فرنگ گیرد سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۹۲
روز و شبم اگر به حضوری چه فایده صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۵۷
ترا تا ساقی مجلس رقیب است ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۷۸ - حکیم دانا میرزا ابوالحسن جاوه فرماید:
ملک درویشی نه پنداری که بی لشکر گرفتم نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۴۶
مطلع نور تجلی آفتاب روی اوست فرخی یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۰
زان طره به پای دل، تا سلسله ها دارم ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۵۲
هزار و سیصد و سی و سه سال کرده گذر جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۴۳۳
کمند انداز شوخی همچو آن گیسو نمی باشد سعدی : غزلیات
غزل ۵۸۶
به پایان آمد این دفتر حکایت همچنان باقی ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۵۰
جواب نامه ام از نزد دوست دیر آمد یغمای جندقی : بخش دوم
شمارهٔ ۵۷ - به پیشخدمت نواب سیف الله میرزا نگارش رفته
قربان پاک وجودت گردم، دستخط مبارک روان را رامش افزود و فرسوده قالب را تاب و توان داده، اگرچه فرمایشات حضرت درباره شیخ و ترسا تمام صدق و صواب است و مساله بی جواب، ولی ترسا نمود و ربود، تا این رخ نیفروخت آن قرآن نسوخت. تا این زنار زلف فرو نریخت آن رشته سبحه نگسیخت. تا آن طره طرار نشکست، این حلقه زنار نبست، تا آن ساقی مدام نگشت، این حریف باده و جام نشد. تا آن مشرب آشنائی نگزید، این مذهب ترسائی نگرفت، تا آن را آهوی چشم رام نشد، این چوپان دد و دام نیامد. تا آن منصب کفر ارزانی نداشت، این از کیش مسلمانی نگذشت، تا آن چنبر مشکین چلیپا نکرد، این مقیم کلیسا نگردید. تا آن درس عشق تعلیم نفرمود این زیر آب دین نکشید. ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۳۴
وزرا پاسبان پادشهند امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۶
ز من نازک میانی دور مانده ست فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۰
از دل سخت تو کز سنگ سیه سختتر است صامت بروجردی : مختصری از اشعار افصح الشعراء (میرزا حاجب بروجردی)
شمارهٔ ۲ - در تنبیه و گریز به مصیبت حضرت علی اصغر
تا توانی ای دل از وضع جهان بنما کنار ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۱۱
لسان را سحر در طی لسانست امام خمینی : غزلیات
دریای عشق
افسانه جهان، دل دیوانه من است ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۶۱
هر چند بود کعبه اسلام کنون نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۳
کسی که تشنه وصل است با کوثر نمی سازد
