بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۴
پیش ما خاطر شاد و دل غمناک یکیست رودکی : ابیات به جا مانده از کلیله و دمنه و سندبادنامه
بخش ۹
بانگ زله کرد خواهد کر گوش سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸
فرامش کرد جان تو تماشاگاه اعلی را باباطاهر عریان همدانی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۱۵۷
سر کوه بلند چندان نشینم نظامی گنجوی : خردنامه
بخش ۱۲ - افسانهٔ ماریه قبطیه
مغنی ره باستانی بزن ملک‌الشعرای بهار : چهارپاره‌ها
خمسه مسترقه
سیصد و شصت و پنج و ربعی روز سعدی : غزلیات
غزل ۳۴۱
گرم قبول کنی ور برانی از بر خویش عطار نیشابوری : باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق
شمارهٔ ۷۰
تا در سرِ زلفت خم و تاب افکندی سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۸
نیست گل الفتی در چمن اختلاط اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۰۳
تماشای بهار عافیت گل چیدنی دارد آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۴۷
رخنه ای شانه در آن زلف پریشان نکنی امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۷۰
بیا، جانا، رضای من نگهدار آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۷۳۰
تا چه شکوه بود از اختر نامسعودم عبید زاکانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۱
دل سیر شد از غصهٔ گردون خوردن شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۱۵
یک نظر در چشم مست ما نگر صفای اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸
شمس حقیقت از افق جان پدید شد ملا احمد نراقی : باب چهارم
صفت هشتم - عقوق والدین و مذمت آن
و بیچاره کسی که عاق پدر یا مادر باشد نه در دنیا خیر می بیند و نه در آخرت و نه از عمر خود برمی خورد، و نه از عزت یک لقمه نانی به دل خوش از گلوی او فرو نمی رود و یک شربت آبی گوارا به کام او نمی رسد و جمیع آیات و اخبار بی شماری که در خصوص ذم قطع رحم وارد شده است به مذمت آن نیز دلالت می کند. اوحدالدین کرمانی : رباعیات الحاقی
شمارهٔ ۳۶
خطها که خدت را به مصاف آمده اند اوحدالدین کرمانی : الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط
شمارهٔ ۸
این علم حقیقتی به جز حرفی نیست سنایی غزنوی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۷۳
آخر این آمدنم نزد تو تا چند بود
شمارهٔ ۱۰۴
پیش ما خاطر شاد و دل غمناک یکیست رودکی : ابیات به جا مانده از کلیله و دمنه و سندبادنامه
بخش ۹
بانگ زله کرد خواهد کر گوش سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸
فرامش کرد جان تو تماشاگاه اعلی را باباطاهر عریان همدانی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۱۵۷
سر کوه بلند چندان نشینم نظامی گنجوی : خردنامه
بخش ۱۲ - افسانهٔ ماریه قبطیه
مغنی ره باستانی بزن ملک‌الشعرای بهار : چهارپاره‌ها
خمسه مسترقه
سیصد و شصت و پنج و ربعی روز سعدی : غزلیات
غزل ۳۴۱
گرم قبول کنی ور برانی از بر خویش عطار نیشابوری : باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق
شمارهٔ ۷۰
تا در سرِ زلفت خم و تاب افکندی سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۸
نیست گل الفتی در چمن اختلاط اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۰۳
تماشای بهار عافیت گل چیدنی دارد آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۴۷
رخنه ای شانه در آن زلف پریشان نکنی امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۷۰
بیا، جانا، رضای من نگهدار آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۷۳۰
تا چه شکوه بود از اختر نامسعودم عبید زاکانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۱
دل سیر شد از غصهٔ گردون خوردن شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۱۵
یک نظر در چشم مست ما نگر صفای اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸
شمس حقیقت از افق جان پدید شد ملا احمد نراقی : باب چهارم
صفت هشتم - عقوق والدین و مذمت آن
و بیچاره کسی که عاق پدر یا مادر باشد نه در دنیا خیر می بیند و نه در آخرت و نه از عمر خود برمی خورد، و نه از عزت یک لقمه نانی به دل خوش از گلوی او فرو نمی رود و یک شربت آبی گوارا به کام او نمی رسد و جمیع آیات و اخبار بی شماری که در خصوص ذم قطع رحم وارد شده است به مذمت آن نیز دلالت می کند. اوحدالدین کرمانی : رباعیات الحاقی
شمارهٔ ۳۶
خطها که خدت را به مصاف آمده اند اوحدالدین کرمانی : الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط
شمارهٔ ۸
این علم حقیقتی به جز حرفی نیست سنایی غزنوی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۷۳
آخر این آمدنم نزد تو تا چند بود
