شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۰۶
ما ساقی سرمست خرابات جهانیم حاجب شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۰
نسیم صبح توئی جبرئیل نام از من مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰۶۷
ای داروی فربهی و جان عاشق عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶۸
قصهٔ عشق تو از بر چون کنم رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۱۸ - النوبة الاولى
قوله تعالى: وَ قالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَداً گفتند که اللَّه فرزندى گرفت سُبْحانَهُ پاکى و بىعیبى وى را، بَلْ لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ نیست فرزند بل که رهى است و بنده اوست هر چه در آسمانها و زمین کس است و چیز کُلٌّ لَهُ قانِتُونَ همه وى را پرستگاراند و به بندگى مقر. شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۹
هر چه بینی مظهر اسمای اوست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۸
مرا عهدیست با شادی که شادی آن من باشد عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۶۸
بندهٔ دل شوم که او، خون فراغ می خورد امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۱۲۸
ما جان فدای خنجر تسلیم کردهایم مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۵۱۹
رسوا شدم از دیده و شیدا از دل مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳
گفتی شویم کی من از او او ز من جدا پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
دیده و دل
شکایت کرد روزی دیده با دل امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۵۲۰
صافی مده ای دوست که مادرد کشانیم شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۵۸
نور رویش به چشم او می بین ادیب صابر : رباعیات
شمارهٔ ۷
تا نرگس چشم تو زبونم کرده است مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۰
آمد رمضان و عید با ماست عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۱
بر درد تو دل از آن نهادم عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۵
می کش و مست عشوه کن، نرگس می پرست را امیرخسرو دهلوی : مثنویات
شمارهٔ ۶۰ - ردالعجز علی الصدر
عود قماری که همی داد دود فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۶۰
چون مرکز ثقل ما بجز مجلس نیست
غزل شمارهٔ ۱۲۰۶
ما ساقی سرمست خرابات جهانیم حاجب شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۰
نسیم صبح توئی جبرئیل نام از من مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰۶۷
ای داروی فربهی و جان عاشق عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶۸
قصهٔ عشق تو از بر چون کنم رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۱۸ - النوبة الاولى
قوله تعالى: وَ قالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَداً گفتند که اللَّه فرزندى گرفت سُبْحانَهُ پاکى و بىعیبى وى را، بَلْ لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ نیست فرزند بل که رهى است و بنده اوست هر چه در آسمانها و زمین کس است و چیز کُلٌّ لَهُ قانِتُونَ همه وى را پرستگاراند و به بندگى مقر. شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۹
هر چه بینی مظهر اسمای اوست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۸
مرا عهدیست با شادی که شادی آن من باشد عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۶۸
بندهٔ دل شوم که او، خون فراغ می خورد امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۱۲۸
ما جان فدای خنجر تسلیم کردهایم مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۵۱۹
رسوا شدم از دیده و شیدا از دل مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳
گفتی شویم کی من از او او ز من جدا پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
دیده و دل
شکایت کرد روزی دیده با دل امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۵۲۰
صافی مده ای دوست که مادرد کشانیم شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۵۸
نور رویش به چشم او می بین ادیب صابر : رباعیات
شمارهٔ ۷
تا نرگس چشم تو زبونم کرده است مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۰
آمد رمضان و عید با ماست عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۱
بر درد تو دل از آن نهادم عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۵
می کش و مست عشوه کن، نرگس می پرست را امیرخسرو دهلوی : مثنویات
شمارهٔ ۶۰ - ردالعجز علی الصدر
عود قماری که همی داد دود فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۶۰
چون مرکز ثقل ما بجز مجلس نیست
