عطار نیشابوری : بیان وادی عشق
حکایت خواجه‌ای که عاشق کودکی فقاع فروش شد
خواجه‌ای از خان و مان آواره شد واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۸
از بهر دو نان، منت دونان چه ضرور است امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸
نوشین لبی که لعلش نو کرد جام جم را جامی : لیلی و مجنون
بخش ۴ - پایه معراج سخن را از قمه عرش گذرانیدن و به اول درجه از درجات معارج قدر او صلی الله علیه و سلم رسانیدن
ای اشهب شبرو تو از نور جامی : سبحة‌الابرار
بخش ۹۰ - مناجات در انتقال از اخلاص به جود
ای ز بیمت دل عشاق دو نیم واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۷
دل با توکلست، گرم کیسه بی زر است خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۲
این عشق آتشینم دود از جهان برآرد سعدی : باب هفتم در تأثیر تربیت
حکایت شمارهٔ ۱۹
بزرگی را پرسیدم در معنی این حدیث که اَعدی عدوِّک نَفسُک الَّتی بینَ جَنبیکَ گفت به حکم آن که هران دشمنی را که با وی احسان کنی دوست گردد مگر نفس را که چندان که مدارا بیش کنی مخالفت زیادت کند. واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۶
بر عدو پشت نکردن سپر است حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵
در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۲
غیر عشق رخ دلدار غلط بود غلط عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵
دلبرم در حسن طاق افتاده است واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۵
رفت پیری چو ز حد، مرگ گوارنده تر است سعدی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۱۶ - از او بپرس!
کسی ملامتم از عشق روی او می‌کرد سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۶۷
خدایا تازه کن چون شمع مغز استخوانم را کمال خجندی : مقطعات
شمارهٔ ۸۳
با اکبر مسگر به دکان گفتم من واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۴
کدخدایی یک قلم، رنج و غم و درد سراست نهج البلاغه : خطبه ها
سوابق أشعث بن قيس
<strong> و من كلام له عليه‌السلام قاله للأشعث بن قيس و هو على منبر الكوفة يخطب </strong> سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۸۷
ز تنهایی چو مینا راز با پیمانه می گویم فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۵۸
نوبهاران از در این باغ و بستان بازگشت