سنایی غزنوی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۳۰ - در مدح بهرامشاه
چون من و چون تو شد ای دوست چمن آذر بیگدلی : حکایات
شمارهٔ ۷
پس آنجا یکی دیر دیدم رفیع صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۵۱
زمین را وحشی رم کرده یک کف خاک می داند بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۲۴
سرو بهار جلوه قد دلستان کیست مشتاق اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۹۲
ای قلزم سرگرم تلاطم گشته عطار نیشابوری : باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق
شمارهٔ ۴۹
شب نیست که جان بی تو به لب مینرسد وحشی بافقی : فرهاد و شیرین
امتحان کردن شیرین فرهاد را در عشق
به گرمی گفتش ار کار دگر هست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۵۵
ز برگریز، دل بی قرار ازان داری رودکی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۶۶
از خر و پالیک آن جای رسیدم که همی ملکالشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۵۷
بر درگه خود پلنگ دربان کردن شیخ بهایی : مقطعات
شمارهٔ ۹
میکشد غیرت مرا، غیری اگر آهی کشد جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۷
نوبهار است و شد از بسکه فراوان گل سرخ مولوی : دفتر پنجم
بخش ۸۸ - حکایت در بیان توبهٔ نصوح کی چنانک شیر از پستان بیرون آید باز در پستان نرود آنک توبه نصوحی کرد هرگز از آن گناه یاد نکند به طریق رغبت بلک هر دم نفرتش افزون باشد و آن نفرت دلیل آن بود کی لذت قبول یافت آن شهوت اول بیلذت شد این به جای آن نشست نبرد عشق را جز عشق دیگر چرا یاری نجویی زو نکوتر وانک دلش باز بدان گناه رغبت میکند علامت آنست کی لذت قبول نیافته است و لذت قبول به جای آن لذت گناه ننشسته است سنیسره للیسری نشده است لذت و نیسره للعسری باقیست بر وی
بود مردی پیش ازین نامش نصوح مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۵۱
از اصل چو حورزاد باشیم شاه نعمتالله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۰۴
من در ره عشق جان و دل باخته ام واعظ قزوینی : ماده تاریخ
شمارهٔ ۲۳ - در آبادانی محلی
بحمدالله، این موضع پرصفا را مجیرالدین بیلقانی : قصاید
شمارهٔ ۶۹
ای ز لبت لاله را آب خوشی در دهان مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۶۶
گفتهیی من یار دیگر میکنم نورعلیشاه : بخش اول
شمارهٔ ۱۶۸
زاهد از تزویر تا کی افکنی دام هوس حافظ : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵
من باکمر تو در میان کردم دست
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۳۰ - در مدح بهرامشاه
چون من و چون تو شد ای دوست چمن آذر بیگدلی : حکایات
شمارهٔ ۷
پس آنجا یکی دیر دیدم رفیع صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۵۱
زمین را وحشی رم کرده یک کف خاک می داند بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۲۴
سرو بهار جلوه قد دلستان کیست مشتاق اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۹۲
ای قلزم سرگرم تلاطم گشته عطار نیشابوری : باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق
شمارهٔ ۴۹
شب نیست که جان بی تو به لب مینرسد وحشی بافقی : فرهاد و شیرین
امتحان کردن شیرین فرهاد را در عشق
به گرمی گفتش ار کار دگر هست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۵۵
ز برگریز، دل بی قرار ازان داری رودکی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۶۶
از خر و پالیک آن جای رسیدم که همی ملکالشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۵۷
بر درگه خود پلنگ دربان کردن شیخ بهایی : مقطعات
شمارهٔ ۹
میکشد غیرت مرا، غیری اگر آهی کشد جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۷
نوبهار است و شد از بسکه فراوان گل سرخ مولوی : دفتر پنجم
بخش ۸۸ - حکایت در بیان توبهٔ نصوح کی چنانک شیر از پستان بیرون آید باز در پستان نرود آنک توبه نصوحی کرد هرگز از آن گناه یاد نکند به طریق رغبت بلک هر دم نفرتش افزون باشد و آن نفرت دلیل آن بود کی لذت قبول یافت آن شهوت اول بیلذت شد این به جای آن نشست نبرد عشق را جز عشق دیگر چرا یاری نجویی زو نکوتر وانک دلش باز بدان گناه رغبت میکند علامت آنست کی لذت قبول نیافته است و لذت قبول به جای آن لذت گناه ننشسته است سنیسره للیسری نشده است لذت و نیسره للعسری باقیست بر وی
بود مردی پیش ازین نامش نصوح مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۵۱
از اصل چو حورزاد باشیم شاه نعمتالله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۰۴
من در ره عشق جان و دل باخته ام واعظ قزوینی : ماده تاریخ
شمارهٔ ۲۳ - در آبادانی محلی
بحمدالله، این موضع پرصفا را مجیرالدین بیلقانی : قصاید
شمارهٔ ۶۹
ای ز لبت لاله را آب خوشی در دهان مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۶۶
گفتهیی من یار دیگر میکنم نورعلیشاه : بخش اول
شمارهٔ ۱۶۸
زاهد از تزویر تا کی افکنی دام هوس حافظ : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵
من باکمر تو در میان کردم دست
