فرخی یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۴۵
راستی کج کلها عهد تو سخت آمد سست کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۴۷
ما را به عشق می کند ارشاد پیر ما کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۱
پیوسته ابرویت دل این ناتوان کشد صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۵۱
دیوان ما و خود را، مفکن به روز محشر قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۵
جانم از نرگس مخمور تو جاهی دارد قطران تبریزی : مقطعات
شمارهٔ ۱۴۳
ای آفتاب شاهان شاهی و بی قرینی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۶۱
اگر تو یار نداری، چرا طلب نکنی؟ صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۵۰
سر بر تن من نیست ز آشفته‌دماغی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۴۹
غم مردن نبود جان غم اندوخته را ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۴۰
از چهره همه خانه منقش کردی خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۲۲۳ - در تهنیت عید و مدح خاقان کبیر ابوالمظفر اخستان بن منوچهر بن فریدون
چون صبح‌دم عید کند نافه گشائی صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۴۹
به آب روی خود در منتهای عمر می‌لرزم کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۰
دل چراغیست که نور از رخ دلبر گیرد قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۰
آن را که به مقصود رهی در پیش است همام تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸
دوستی دامنت آسان نتوان داد ز دست صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۴۸
دو دولت است که یکبار آرزو دارم: امیر معزی : رباعیات
شمارهٔ ۹۸
چون آتش خاطر مرا شاه بدید جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۸۱
ما تو را دلدار خود پنداشتیم صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۴۷
ز پیری می‌کند برگ سفر یک یک حواس من ظهیری سمرقندی : سندبادنامه
بخش ۲۳ - آمدن کنیزک روز چهارم به حضرت شاه
چون مدت این حادثه به روز چهارم کشید و سه روز متواتر، وزرای پادشاه که اکابر دولت و اماثل حضرت بودند به لطایف حکم و نوادر مواعظ در ابقای مهجت شاهزاده چند پیاده از داستان دستان زنان بر نطع سمع شاه راندند، کنیزک هر فرزین بند که دانست می کرد و هر منصوبه که شناخت می ساخت تا شاهزاده را شهمات کند. اما وزرای مملکت که هر یک فرزینی فرزانه و صاحب کفایتی یگانه بودند، به انوار مصابیح علم و عقل، ظلام آن ظلم دفع می کردند و شرر آتش خشم شاه را به آب رای صواب از سوختن خرمن مصالح دین و دولت اطفا می دادند و صفرای حادثه را که به یرقان ابطال شخص شاهزاده متعدی بود به سکنگبین حکمت تسکین می کردند.
شمارهٔ ۴۵
راستی کج کلها عهد تو سخت آمد سست کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۴۷
ما را به عشق می کند ارشاد پیر ما کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۱
پیوسته ابرویت دل این ناتوان کشد صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۵۱
دیوان ما و خود را، مفکن به روز محشر قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۵
جانم از نرگس مخمور تو جاهی دارد قطران تبریزی : مقطعات
شمارهٔ ۱۴۳
ای آفتاب شاهان شاهی و بی قرینی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۶۱
اگر تو یار نداری، چرا طلب نکنی؟ صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۵۰
سر بر تن من نیست ز آشفته‌دماغی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۴۹
غم مردن نبود جان غم اندوخته را ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۴۰
از چهره همه خانه منقش کردی خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۲۲۳ - در تهنیت عید و مدح خاقان کبیر ابوالمظفر اخستان بن منوچهر بن فریدون
چون صبح‌دم عید کند نافه گشائی صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۴۹
به آب روی خود در منتهای عمر می‌لرزم کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۰
دل چراغیست که نور از رخ دلبر گیرد قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۰
آن را که به مقصود رهی در پیش است همام تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸
دوستی دامنت آسان نتوان داد ز دست صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۴۸
دو دولت است که یکبار آرزو دارم: امیر معزی : رباعیات
شمارهٔ ۹۸
چون آتش خاطر مرا شاه بدید جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۸۱
ما تو را دلدار خود پنداشتیم صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۴۷
ز پیری می‌کند برگ سفر یک یک حواس من ظهیری سمرقندی : سندبادنامه
بخش ۲۳ - آمدن کنیزک روز چهارم به حضرت شاه
چون مدت این حادثه به روز چهارم کشید و سه روز متواتر، وزرای پادشاه که اکابر دولت و اماثل حضرت بودند به لطایف حکم و نوادر مواعظ در ابقای مهجت شاهزاده چند پیاده از داستان دستان زنان بر نطع سمع شاه راندند، کنیزک هر فرزین بند که دانست می کرد و هر منصوبه که شناخت می ساخت تا شاهزاده را شهمات کند. اما وزرای مملکت که هر یک فرزینی فرزانه و صاحب کفایتی یگانه بودند، به انوار مصابیح علم و عقل، ظلام آن ظلم دفع می کردند و شرر آتش خشم شاه را به آب رای صواب از سوختن خرمن مصالح دین و دولت اطفا می دادند و صفرای حادثه را که به یرقان ابطال شخص شاهزاده متعدی بود به سکنگبین حکمت تسکین می کردند.
