سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۵۱
در دل ما گر نمی آیی به چشم ما بیا نسیمی : رباعیات
شمارهٔ ۲۲
در دایره وجود موجود علی است ادیب صابر : رباعیات
شمارهٔ ۶۴
هر چند درآب دیده غرق است تنم رشیدالدین میبدی : ۳۴- سورة سبا- مکیة
۱ - النوبة الاولى
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بنام خداوند فراح بخشایش مهربان، الْحَمْدُ لِلَّهِ ثنا بسزا اللَّه راست، الَّذِی لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ آن خداى که او راست هر چه در آسمانها و زمینهاست، وَ لَهُ الْحَمْدُ فِی الْآخِرَةِ و او راست ستایش بخداى در آن جهان، وَ هُوَ الْحَکِیمُ الْخَبِیرُ (۱) و اوست راستدان راست کار در کار خویش آگاه. همام تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹
یار ما محمل نشین و ساربان مستعجل است میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۳۱
چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کنی صغیر اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۳
چه مایه میدهد اردی‌بهشت بستان را شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۸
گر بیازارد مرا موری نیازارم ورا ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۰۳
گر با غم عشق سازگار آید دل فلکی شروانی : رباعیات
شمارهٔ ۲
با من چو بخندید خوش آن در خوشاب بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۹۰
خط مشگین چیست گرد عارض گلگون او حسین خوارزمی : غزلیات، قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۲۹
عید است و موسم گل و هنگام طرف باغ فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۵
جان را بلعل چون شکرت تا سپرده ام سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۴۵۹
خود گدایم گرچه یار هر گدایی نیستم سیف فرغانی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۹۷
ایا سلطان ترا بنده ز سلطان بی نیازم کن اهلی شیرازی : قصاید
شمارهٔ ۳۸ - در مدح معین الدین صاعدی گوید
گر مرغ دل ز مزتبه بر آسمان رسد عنصری بلخی : قطعات و ابیات پراکندهٔ قصاید
شمارهٔ ۱۱۱
کنند واجب جذری هم اندر آن ساعت انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۵
دیدی که پای از خط فرمان برون نهادی محمد بن منور : فصل دوم - حکایاتی که بر زبان شیخ رفته
حکایت شمارهٔ ۲۴
باباحسن پیش نماز شیخ بوده است و امامت متصوصه برسم او بوده، یک روز نماز بامداد می‌گزارد، چون قنوت برخواند گفت تَبارَکْت رَبَنا و تعالیْتَ اللّهمَّ صَلِّ عَلی مُحَمدٍ و بسجده شد. چون از نماز فارغ گشت گفت چرا بر آل محمد صلوات ندادی و نگفتی که اللّهم صل علی محمد و آل محمد؟ باباحسن گفت ای شیخ اصحاب را خلافست در تشهد اول و در قنوت بر آل محمد صلوات شاید گفت یا نه و من احتیاط آن خلاف را نگفتم. شیخ گفت ما در موکبی نرویم که آل محمد آنجا نباشد. فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۷
اگر رسوا شدم رسواییم را شد فغان باعث
شمارهٔ ۵۱
در دل ما گر نمی آیی به چشم ما بیا نسیمی : رباعیات
شمارهٔ ۲۲
در دایره وجود موجود علی است ادیب صابر : رباعیات
شمارهٔ ۶۴
هر چند درآب دیده غرق است تنم رشیدالدین میبدی : ۳۴- سورة سبا- مکیة
۱ - النوبة الاولى
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بنام خداوند فراح بخشایش مهربان، الْحَمْدُ لِلَّهِ ثنا بسزا اللَّه راست، الَّذِی لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ آن خداى که او راست هر چه در آسمانها و زمینهاست، وَ لَهُ الْحَمْدُ فِی الْآخِرَةِ و او راست ستایش بخداى در آن جهان، وَ هُوَ الْحَکِیمُ الْخَبِیرُ (۱) و اوست راستدان راست کار در کار خویش آگاه. همام تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹
یار ما محمل نشین و ساربان مستعجل است میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۳۱
چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کنی صغیر اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۳
چه مایه میدهد اردی‌بهشت بستان را شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۸
گر بیازارد مرا موری نیازارم ورا ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۰۳
گر با غم عشق سازگار آید دل فلکی شروانی : رباعیات
شمارهٔ ۲
با من چو بخندید خوش آن در خوشاب بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۹۰
خط مشگین چیست گرد عارض گلگون او حسین خوارزمی : غزلیات، قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۲۹
عید است و موسم گل و هنگام طرف باغ فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۵
جان را بلعل چون شکرت تا سپرده ام سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۴۵۹
خود گدایم گرچه یار هر گدایی نیستم سیف فرغانی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۹۷
ایا سلطان ترا بنده ز سلطان بی نیازم کن اهلی شیرازی : قصاید
شمارهٔ ۳۸ - در مدح معین الدین صاعدی گوید
گر مرغ دل ز مزتبه بر آسمان رسد عنصری بلخی : قطعات و ابیات پراکندهٔ قصاید
شمارهٔ ۱۱۱
کنند واجب جذری هم اندر آن ساعت انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۵
دیدی که پای از خط فرمان برون نهادی محمد بن منور : فصل دوم - حکایاتی که بر زبان شیخ رفته
حکایت شمارهٔ ۲۴
باباحسن پیش نماز شیخ بوده است و امامت متصوصه برسم او بوده، یک روز نماز بامداد می‌گزارد، چون قنوت برخواند گفت تَبارَکْت رَبَنا و تعالیْتَ اللّهمَّ صَلِّ عَلی مُحَمدٍ و بسجده شد. چون از نماز فارغ گشت گفت چرا بر آل محمد صلوات ندادی و نگفتی که اللّهم صل علی محمد و آل محمد؟ باباحسن گفت ای شیخ اصحاب را خلافست در تشهد اول و در قنوت بر آل محمد صلوات شاید گفت یا نه و من احتیاط آن خلاف را نگفتم. شیخ گفت ما در موکبی نرویم که آل محمد آنجا نباشد. فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۷
اگر رسوا شدم رسواییم را شد فغان باعث
