خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۴۴
مبرید نام عنبر بر زلف چون کمندش
نسیمی : رباعیات
شمارهٔ ۱۷
آیینه جم عبارت از روی من است
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۲۷
همدمی گر طلب کنی یک دم
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۴۹
به نامرادی ما عشق مایل افتاده است
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۲۶
مقصود توئی ز جمله عالم
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۰۵
می رباید خط روی لاله گونم بیشتر
همام تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۹
آفتابی و ز مهرت همه دل ها محرور
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۹۷
درین دم همدمی آمد خمش کن
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۲۵
منصب مستان ما ترک وجود و عدم
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱
موج و دریا آب بادش نزد ما
مهدی اخوان ثالث : آخر شاهنامه
گل
همان رنگ و همان روی
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۲۴
شیخ ما بود در حرم محرم
باباافضل کاشانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۱
مردان رهت که سرّ معنی‌دان اند
خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۱۱
یاد باد آن شب که دلبر مست و دل در دست بود
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۲۳
سه نقطه یک الف همی نگرم
هجویری : باب آدابهم فی الأکل
باب آدابهم فی الأکل
بدان که آدمی را از أکل چاره نیست؛ که اقامت تألیف طبایع جز به طعام و شراب نیست؛ اما شرط مروت آن است که اندر آن مبالغت نکند و روز و شب خود را در اندیشهٔ آن مشغول نگرداند.
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۲۲
در آینهٔ وجود آدم
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۰۲
ز افتادگی به مسند عزت رسیده است
سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۹
گشت گرد عالم وبر آستانت سر نهاد
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۱۸
من آن ماهم که اندر لامکانم