مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۰۵
ای خوشا عیشی که باشد، ای خوشا نظاره‌یی جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۲۹
کجا گوهر وصلش آرم به دست خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۳۸
بدانکه بوی تو آورد صبحدم بادم فردوسی : پادشاهی بهرام گور
بخش ۲۳
چو شد کار توران زمین ساخته مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۹۸
در دو چشم من نشین، ای آن که از من من تری ابوالحسن فراهانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۷
گفتگویت می دهد یاد از عتاب تازه ای جامی : دفتر سوم
بخش ۲۹ - قصه حاتم و آن بند از پای اسیری گشادن و بر پای خود نهادن
حاتم آن بحر جود و کان عطا مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۹۴
ای ملامتگر تو عاشق را سبک پنداشتی جامی : خردنامه اسکندری
بخش ۶ - در مدحت سایه خدا که سایه بودن وی مر آن حضرت را چون آفتاب بر همه ذرات عالم روشن است لازال ممدودا علی مفارق العالمین
دلم را چو فکرت بدینجا رسید مولوی : دفتر دوم
بخش ۱۸ - تتمهٔ قصهٔ مفلس
گفت قاضی مفلسی را وانما مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۹۲
سر نهاده بر قدم‌‌های بت چین، نیستی اقبال لاهوری : زبور عجم
نوای من از آن پر سوز و بیباک و غم انگیزست
نوای من از آن پر سوز و بیباک و غم انگیزست سعدی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۱۸ - سیه گلیم
بر آن گلیم سیاهم حسد همی آید مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۸۰
در شرابم چیز دیگر ریختی، در ریختی نظامی گنجوی : شرف نامه
بخش ۱۳ - دانش آموختن اسکندر از نقوماجس حکیم پدر ارسطو
بیا ساقی آن راح ریحان سرشت جامی : تحفة‌الاحرار
بخش ۸ - نعت اول منبی از تقدم حقیقت وی بر همه حقایق امکانی به حسب مرتبه و وجود روحانی صلی الله علیه و سلم
اختر برج شرف کاینات مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۴۹۰
ای صبح رخ از سوز شب تار بترس سعدی : مفردات
بیت ۴۸
به کین دشمنان باطل میندیش سلیمی جرونی : شیرین و فرهاد
بخش ۶۱ - غزل گفتن بار بد از زبان خسرو
سحرگاهی چو چشم دلبران مست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۷۹
بانگ می‌زن ای منادی بر سر هر رسته‌‌‌‌یی
غزل شمارهٔ ۲۸۰۵
ای خوشا عیشی که باشد، ای خوشا نظاره‌یی جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۲۹
کجا گوهر وصلش آرم به دست خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۳۸
بدانکه بوی تو آورد صبحدم بادم فردوسی : پادشاهی بهرام گور
بخش ۲۳
چو شد کار توران زمین ساخته مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۹۸
در دو چشم من نشین، ای آن که از من من تری ابوالحسن فراهانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۷
گفتگویت می دهد یاد از عتاب تازه ای جامی : دفتر سوم
بخش ۲۹ - قصه حاتم و آن بند از پای اسیری گشادن و بر پای خود نهادن
حاتم آن بحر جود و کان عطا مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۹۴
ای ملامتگر تو عاشق را سبک پنداشتی جامی : خردنامه اسکندری
بخش ۶ - در مدحت سایه خدا که سایه بودن وی مر آن حضرت را چون آفتاب بر همه ذرات عالم روشن است لازال ممدودا علی مفارق العالمین
دلم را چو فکرت بدینجا رسید مولوی : دفتر دوم
بخش ۱۸ - تتمهٔ قصهٔ مفلس
گفت قاضی مفلسی را وانما مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۹۲
سر نهاده بر قدم‌‌های بت چین، نیستی اقبال لاهوری : زبور عجم
نوای من از آن پر سوز و بیباک و غم انگیزست
نوای من از آن پر سوز و بیباک و غم انگیزست سعدی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۱۸ - سیه گلیم
بر آن گلیم سیاهم حسد همی آید مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۸۰
در شرابم چیز دیگر ریختی، در ریختی نظامی گنجوی : شرف نامه
بخش ۱۳ - دانش آموختن اسکندر از نقوماجس حکیم پدر ارسطو
بیا ساقی آن راح ریحان سرشت جامی : تحفة‌الاحرار
بخش ۸ - نعت اول منبی از تقدم حقیقت وی بر همه حقایق امکانی به حسب مرتبه و وجود روحانی صلی الله علیه و سلم
اختر برج شرف کاینات مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۴۹۰
ای صبح رخ از سوز شب تار بترس سعدی : مفردات
بیت ۴۸
به کین دشمنان باطل میندیش سلیمی جرونی : شیرین و فرهاد
بخش ۶۱ - غزل گفتن بار بد از زبان خسرو
سحرگاهی چو چشم دلبران مست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۷۹
بانگ می‌زن ای منادی بر سر هر رسته‌‌‌‌یی
