امیر معزی : رباعیات
شمارهٔ ۱۲۹
هر شب ز غم تو دل ز جان برگیرم حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۹
دلم جز مهر مه رویان طریقی بر نمی‌گیرد مولوی : دفتر اول
بخش ۱۲۴ - در معنی آنک مرج البحرین یلتقیان بینهما برزخ لا یبغیان
اهل نار و خلد را بین هم‌دکان عبادی مروزی : مناقب الصوفیه
بخش ۲۷ - فصل دوم: در فراست
بدان که هیچ حالت دل را بعد از معرفت نیکوتر از فراست نیست. آینه‌ای است که حق تعالی در دل بندگان خود نهد تا در آن آیینه جمال حق تعالی بیند و اسرار معرفت و حقایق ربوبیت کسی دریابد که آینیهٔ فراست در دل دارد که «ان فی ذلک لذکری لمن کان له قلب»، و جایی دیگر می‌گوید: «ان فی ذلک لآیات للمؤمنین». نادر نادرپور : گیاه و سنگ نه، آتش
کتاب پریشان
امید زیستنم ، دیدن دوباره ی توست عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۵۵
نازنده جهان از تو به آلایش آفت مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۶۳
عشق است دلاور و فدایی بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۴
عجز ما چندین غبار از هرکمین برداشته‌ست صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۴۹۵
غمنامهٔ حیات مرا نیست پشت و روی امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۸ - در طریق مخدوم
نهاد پیر مغان بر کفت چو باده صاف هوشنگ ابتهاج (سایه) : غزل
سرای سرود
دگر نگاه مگردان در آسمان کبود مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۵۲
ای دریغا که شب آمد همه از هم ببریم جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۰
آه از بیداد چرخ دون که گردید از جفا صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۶۱۳
دم جان‌بخش نسیم سحری را دریاب اوحدالدین کرمانی : الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید
شمارهٔ ۲۳۲
با ما تو هر آنچ گویی از کین گویی ملک‌الشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۱۰۰ - ثروت - زن - کردار
داشت شخصی از همه عالم سه دوست هجویری : باب الفقر
فصل
و مشایخ این طریقت را، اندر این معنی، هر یکی را رمزی است و من به مقدار امکان اقاویل ایشان بیارم اندر این کتاب، ان شاء اللّه، عزّ و جلّ. مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸۶
سعادت جو دگر باشد و عاشق خود دگر باشد خلیل‌الله خلیلی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۱
ای مرغ شباهنگ دل انگیز، بنال خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹
ای باغبان بگو که ره بوستان کجاست
شمارهٔ ۱۲۹
هر شب ز غم تو دل ز جان برگیرم حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۹
دلم جز مهر مه رویان طریقی بر نمی‌گیرد مولوی : دفتر اول
بخش ۱۲۴ - در معنی آنک مرج البحرین یلتقیان بینهما برزخ لا یبغیان
اهل نار و خلد را بین هم‌دکان عبادی مروزی : مناقب الصوفیه
بخش ۲۷ - فصل دوم: در فراست
بدان که هیچ حالت دل را بعد از معرفت نیکوتر از فراست نیست. آینه‌ای است که حق تعالی در دل بندگان خود نهد تا در آن آیینه جمال حق تعالی بیند و اسرار معرفت و حقایق ربوبیت کسی دریابد که آینیهٔ فراست در دل دارد که «ان فی ذلک لذکری لمن کان له قلب»، و جایی دیگر می‌گوید: «ان فی ذلک لآیات للمؤمنین». نادر نادرپور : گیاه و سنگ نه، آتش
کتاب پریشان
امید زیستنم ، دیدن دوباره ی توست عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۵۵
نازنده جهان از تو به آلایش آفت مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۶۳
عشق است دلاور و فدایی بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۴
عجز ما چندین غبار از هرکمین برداشته‌ست صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۴۹۵
غمنامهٔ حیات مرا نیست پشت و روی امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۸ - در طریق مخدوم
نهاد پیر مغان بر کفت چو باده صاف هوشنگ ابتهاج (سایه) : غزل
سرای سرود
دگر نگاه مگردان در آسمان کبود مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۵۲
ای دریغا که شب آمد همه از هم ببریم جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۰
آه از بیداد چرخ دون که گردید از جفا صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۶۱۳
دم جان‌بخش نسیم سحری را دریاب اوحدالدین کرمانی : الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید
شمارهٔ ۲۳۲
با ما تو هر آنچ گویی از کین گویی ملک‌الشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۱۰۰ - ثروت - زن - کردار
داشت شخصی از همه عالم سه دوست هجویری : باب الفقر
فصل
و مشایخ این طریقت را، اندر این معنی، هر یکی را رمزی است و من به مقدار امکان اقاویل ایشان بیارم اندر این کتاب، ان شاء اللّه، عزّ و جلّ. مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸۶
سعادت جو دگر باشد و عاشق خود دگر باشد خلیل‌الله خلیلی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۱
ای مرغ شباهنگ دل انگیز، بنال خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹
ای باغبان بگو که ره بوستان کجاست
