درباره سلطان باهو
سلطان باهو (۱۰۳۹ - ۱۱۰۲ هـ ق) از عارفان هند در سدهٔ دوازدهم بود.
او در روستای اعوان در ایالت جَهنْگ (استان پنجاب در پاکستان) زاده شد و در ۶۳ سالگی در ۱۱۰۲ درگذشت. باهو مؤلف ۱۴۰ اثر عرفانی و مذهبی به زبانهای فارسی و عربی بود.
او ابیات خود را به صورت سی حرفی گفتهاست یعنی مصرعٔ اول هر بند به ترتیب حروف تهجّی میآید و در آخر هر مصرع واژهٔ «هو» میآید که بیت را آهنگ خاصی میبخشد.
در ویکی پدیا بیشتر بخوانید
آثار ویدئویی و صوتی مرتبط با این منبع
غزل ۱
غزل ۲
غزل ۳
غزل ۴
غزل ۵
غزل ۶
غزل ۷
غزل ۸.
غزل ۹
غزل ۱۰
غزل ۱۱
غزل ۱۲
غزل ۱۳
غزل ۱۴
غزل ۱۵
غزل ۱۶
غزل ۱۷
غزل ۱۸
غزل ۱۹
غزل ۲۰
غزل ۲۱
غزل ۲۲
غزل ۲۳
غزل ۲۴
غزل ۲۵
غزل ۲۶
غزل ۲۷
غزل ۲۸
غزل ۲۹
غزل ۳۰
غزل ۳۱
غزل ۳۲
غزل ۳۳
غزل ۳۴
غزل ۳۵
غزل ۳۶
غزل ۳۷
غزل ۳۸
غزل ۳۹
غزل ۴۰
غزل ۴۱
غزل ۴۲
غزل ۴۳
غزل ۴۴
غزل ۴۵
غزل ۴۶
غزل ۴۷
غزل ۴۸
غزل ۴۹
غزل ۵۰
غزل ۵۱
غزل ۵۲
غزل ۵۳
غزل ۵۴